آیت الله حسینی همدانی نماینده ولی فقیه در البرز و رئیس بنیاد بین المللی غدیر البرز:

شخصیت بی نظیر در عالم خلقت دارای ابعاد وجودی متفاوت و متضاد و مظهر اسماء الهی است. هر کس توان معرفی علی بن ابیطالب را ندارد.

علی علیه السلام را خدا باید معرفی کند. کمااینکه در قرآن بیش از ۱۰۰ آیه در ذکر فضائل امیرالمؤمنین ذکر شده است. آن ویژگیها را به نظرم میرسد که دوستان فرصتی کنند این آیات را نگاه کنند که برای تقویت مودت و ارادت شان به علی بن ابیطالب مفید خواهد بود. علی علیه السلام را باید رسول خدا معرفی کند که فرمود: «عَلِیٌ مِنّی و أنا مِن عَلِی» همین که درباره امام حسین آمده همین تعبیر درباره علی بن ابیطالب قبل از امام حسین آمد که معنای بسیار دقیق و عمیقی دارد. و علی بن ابیطالب را باید از کلام خودش شناخت. گفته های خود حضرت را بخوانیم تا حدودی شناخت پیدا میکنیم.

همین نهج البلاغه یکی از بهترین معرف ها برای شناخت گوشه ای از شخصیت علی بن ابیطالب است. علم و دانش و اخلاق و عبادت و بندگی و اقتصاد و سیاست و حکومتداری و امثال ذلک گوشه هایی از آن در نهج البلاغه بیان شده است. چه کسی مثل علی بن ابیطالب هست در عالم؟! در تمام دنیا بگردید مثل او پیدا نمیکنید.

بعد از وجود مقدس پیغمبر اکرم شخصیتی مثل علی بن ابیطالب در عالم نیست .  در اوج قدرت است. حاکم اسلامی است. میگوید اگر تمام دنیا و ما فیها را به من بدهند که پوست جویی را از دهان مورچه ای جابرانه و برخلاف عدالت بگیرم هرگز نمیپذیرم. یکدانه پوست جو را . نسبت به دیگران ببینید که چگونه بود. کلماتش را در نهج البلاغه نگاه کنید. این امام شیعه است. ما هم شیعه او هستیم.  ما چگونه هستیم؟ وضعیت ما چگونه است؟ شیعه یعنی تبعیت کننده از منویات امامش و خواسته های امامش. در همه مسائل, گفتن و عمل کردن و دستور دادن و دستور گرفتن و طی طریق دنبال ولایت علی بن ابیطالب بودن. یعنی تلاش برای اجرای دستورات دین و برقراری عدالت در همه شئون. این میشود شیعه. توجه دارید که امام الگو است در همه زمینه ها برای همه اقشار . هم دانش آموزان، هم محصلان، مربیان و معلمان، کارمندان، مسئولین، حاکمان و همه قشرها. او مثل خورشید در همه زمانها برای همه کس نورافشانی دارد. باید به خدمتش رسید و بهره برد .همین شعارهایی که میدهیم، حرفهایی که زده میشود، در زمینه فرهنگ، در زمینه اقتصاد، در زمینه سیاست امام الگوی همه ماست. در همه این مطالب علی بن ابیطالب روش دارد. اقتصاد، سیاست و فرهنگ به زندگی او مراجعه کنید . شنیده اید که تمام زندگی علی بن ابیطالب کار است. دائم کار میکرد. همان موقع هم که حاکم بود کار میکرد. چاه میکند و تلاش میکرد اما موقع مصرف چگونه مصرف میکرد؟ قانع بود و با قناعت مصرف میکرد.  این یعنی اقتصاد مقاومتی. یعنی کار در حد توان, مصرف اندازه قناعت. علی بن ابیطالب اینگونه بود و این الگوی ماست.

ما الان کارمان کم و استفاده ما زیاد است برعکس آن روش امام معصوم است. من یک وقت در جلسه ای عرض کردم که اقتصاد مقاومتی گفتمان درون دینی است؛ یعنی یک چیز من درآوردی تازه نیست . همه این مطالبی که گفته میشود همه در متن دین آیه و روایت دارد که در مقام آن بحثها نیستیم. سیاست خارجی امیرالمومنین چگونه بود؟ در انتخاب افراد و مسئولیت دادن به آن افراد چگونه بود؟ در قضاوت و برخورد با خطاکاران چگونه بود؟ مکرر به مناسبتهایی اینجا عرض شده است و دیگر تکرار نمیکنم. یک امام بزرگ غذایش دو تا نان جو بود که با سر زانو می شکست و میخورد. میگذاشت در کیسه ای و در کیسه را میبست به در کیسه مهر میزد. میگفتند آقا کسی طمع نمیکند به این نان خشک. مهر میزد که ببیند کسی باز نکرده باشد. گفت حسنین به من علاقه مند هستند میترسم مقداری روی آن روغن بمالند و آن را چرب کنند و امثال ذلک. حالاتی که حضرت داشتند این ها نمونه هایی  از زندگی امام است که فراوان است. خدای تعالی توفیق بدهد که سیره علی بن ابیطالب را بفهمیم و یاد بگیریم که البته عملکردنش سخت است و خود حضرت گفته که مثل من نخواهید شد اما «اَعینونی بِوَرَعٍ وَ اجتِهادٍ» شما هرگز نمیتوانید مثل من باشید اما اهل تقوا باشید. همین که تقوا داشته باشید کأن به من کمک کرده اید و در مسیر زندگی من قرار گرفته اید.

بیانات در خطبه های نماز جمعه 27/1/95